του Νίκου Ξυδάκη
Ο Γιώργος Ξένος (γ. 1953) ζωγραφίζει δέντρα και βουνά. Σε χαρτί, με ελάχιστα χρώματα (κόκκινο, καφέ, μπλε), φτιάχνει συστάδες στοιχείων της φύσης, μάλλον τα ίχνη τους, τις καθαρές φόρμες τους, γραμμές από τις οποίες έχει αφαιρέσει κάθε περιττό αφηγηματικό στοιχείο, κρατώντας μόνο την ουσία, σαν φευγαλέα γραμμή.
Είναι ζωγράφος με όγκο δουλειάς, με μακρά πορεία σε Ελλάδα, Γαλλία και Γερμανία, με πολλές εκθέσεις, και κυρίως με εξέλιξη. Αν είχε νόημα να ονομάσουμε κάπως την τωρινή τεχνοτροπία του, θα ρισκάραμε το χαρακτηρισμό «μίνιμαλ εξπρεσιονισμός».
Η ζωγραφική του είναι διαφανής, και ταυτόχρονα αδρή, η πινελιά του φαίνεται χειρονομιακή αλλά περιέχει προσεκτικά κρυμμένη τη μελέτη πάνω στη φόρμα και το χρώμα. Χρησιμοποιεί έξοχα την ελαφριά ύλη του χαρτιού σε τεράστιες επιφάνειες, και τα ακρυλικά τα χρησιμοποιεί σαν μελάνια, σαν Ιάπωνας. Ιαπωνική, με ζεν κοσμα-ντίληψη, είναι και η παρουσίαση της φύσης: παλιότερα ηφαίστεια, τώρα βουνοκορφές και δέντρα. Η φύση εικονίζεται με μινιμαλιστική πλαστική, σαν το αρχέτυπο όλων των μορφών, σαν αυτό που μένει αιώνια ίδιο, περιέχοντας όλες τις αλλαγές.
Μια χορταστική έκθεση (δεκάδες μεγάλα και μικρά έργα) καθαρής ζωγραφικής- ένας ώριμος ζωγράφος στην ακμή του, από τους πιο ξεχωριστούς και ενδιαφέροντες στυλίστες σήμερα.
Κτίριο Κωστή Παλαμά, έως 26/5
